یالثارات الحسین

حضرت ولی عصر(عج) و آخرین حجّت الهی در سحرگاه نیمه شعبان سال ۲۵۵ (ه. ق)  چشم به جهان گشودند و احتمال اینکه این شب مبارک شب قدر باشد، وجود دارد؛  چنانکه امام صادق(ع) در ابن باره فرمود: همان‌طور که خداوند به پیامبر(ص)  شب قدر مرحمت فرمود، به ما اهل بیت نیز نیمه شعبان را عطا کرد.

شب  نیمه شعبان، شب بسیار مبارکى است. پیامبر گرامی اسلام (ص) در حدیثی فرمود:  در نیمه شعبان اجل‌ها نوشته و ارزاق قسمت می شود و خدای عزّ وجلّ در این شب  بیش از موهای بزهای قبیله بنی‌کلب، بندگانش را می‌آمرزد و فرشتگان را به  آسمان دنیا و از آنجا به زمین نازل می‌کند و در این نزول ابتدا در مکه فرود  می‌آیند. 

از امام جعفر صادق (ع) روایت است که از امام محمدباقر(ع)  در مورد فضیلت شب نیمه شعبان سؤال شد؛ امام فرمود آن شب بعد از لیله القدر  افضل شب‌ها است. در آن شب خداوند به بندگان، فضل خود را عطا مى‌فرماید و  ایشان را به مَنّ و کَرَم خویش مى‌آمرزد. پس سعى و کوشش کنید در تقرّب جستن  به سوى خداى تعالى در آن شب، که آن شبى است که خدا قسم یاد فرموده به ذات  مقدس خود که سائلى را از درگاه خود تا زمانی که مطلب گناهی را درخواست  نکند؛ دست خالى برنگرداند.
امام صادق(ع) نیز درباره رابطه شب قدر و  نیمه شعبان فرمود: «همان‌طور که خداوند به پیامبر(ص) شب قدر مرحمت فرمود،  به ما اهل بیت نیز نیمه شعبان را عطا کرد».